Мұражайға кіргеннен жануарлардың тұлыптары бірден көзге түседі. Ал, осы тұлыптарды жасайтын мамандар таксидермия деп атайтын айтумен басталды біздің мұражайға жасалған экскурсиямыз. Балалар қорықтардың түрлерімен және ондағы эндемик сол аймақтарда ғана таралған өсімдіктер мен жануарлар түрлерімен, сирек кездесетін және жоғалып бара жатқан өсімдіктер мен жануарлардың тұлыптарымен танысты. Бүкіл әлемде жоғалып кеткен жануарларды, диорамаларда орналасқан әлемдегі экологиялық апат түрлерін қызыға көрді.
Бүкіл Қазақстан мақтанышы «Тұран жолбарысы» осы мұражайда ғана тұлыппы сақталынып қалған екен. Тұран жолбарысы - тұқымы бүгінде Орта Азия мен Қазақстанда мүлдем құрып біткен. Қазақстан мен Орталық Азияны мекендеген. 1950-жылдардың соңында бірде-бір тұқымы қалмаған тұран жолбарысы 1960 жылдары xалықаралық Қызыл Кітапқа енгізілгенмей қалған. Ғалымдардың зерттеуінше, тұран жолбарысының салмағы 170 пен 240 келі аралығында, ұзындығы 2,70-2,90 метр болған. Ал, біздің мұражайдан көрген тұра жолбарысымыз аналығы екен.
Алғашқы адамдардың еңбек құралдары: қырын өткірлеу үшін ұрып жұқартылған малта тастары мен дөрекі ауыр тас сынықтары бейнеленген және олардың аң аулау кезіндегі, таспен шақпақтап от жағу кезі бейнеленген тұлыптарды көрдік.
Өсімдіктер систематикасы мен құстардың тіршілік ортасы бейнеленген диорамаларын және т.б. табиғат көріністерін тамашаладық!
 
| 
